NKi masters: wereldrecord Kortbeek, plus 10 NR's
Bij het NK in Apeldoorn heeft Janine Kortbeek van PH uit Vught het wereldrecord hinkstapspringen V55 verpulverd. Het oude record stond op 9,40m, het Nederlands record op 8,89m. Janine had verleden jaar het record al overtroefd, maar de Apeldoornse records van 2009 zijn (nog) niet erkend. Dit jaar sprong Janine een prachtige serie met als verste afstand 10,36m, tweemaal zelfs, hetgeen iets verder was dan vorig jaar.
Nederlandse records
Naast dit wereldrecord zijn 10 Nederlandse records verbeterd (tussen haakjes het oude record): Kees van Giezen (GAC-H) bracht op zijn 76e verjaardag het polshoogrecord M75 naar 2,35m (2,15), Wim Fokker (Atverni) kogelstoten M70 11,54m (11,12), Frits Martens (Hollandia) kogelstoten M65 10,95m (10,87), zowel Willem Schoone (NOVA) als Jan Ties (AAC’61) sprongen verder dan het oude record M60 van 4,66m, waarbij eerstgenoemde aan het langste eind trok met 5,16m, Paul Boer (Avanti) M60 hinkstapsprong 9,66m (9,18), Wim Threels (GAC-H) 400m M55 57,06 (57,30), Janine Kortbeek (PH) verspringen V55 4,46m (4,21), Cees Meijer (SAV) 1500m M55 4.50,05 (5.00,34), Stein Kuipers (PH) kogelstoten M40 15,26m (15,05), Ingrid Grutters (PH) 800m V35 2.14,64 (2.19,30). Tilly Jacobs (PEC) evenaarde met 8,43 haar eigen record van twee jaar geleden op de 60m V50.
Spannend of soeverein
Er waren soevereine overwinningen zoals die van Corné Haast (Spado), die van de 800m M50+55 een snelle solorace maakte. Hij liep 2.07,70, waarmee hij het nationale record op een seconde miste. Op plaats drie in dezelfde race bleef Hans Peeters (AVV) met 2.18,26 anderhalve seconde van het record bij de M55 vandaan. Er waren echter ook onderdelen waar de spanning er lang in bleef, het enerverendst was wel het hoogspringen M50+55, waar Erik Endlich (M50) van de organiserende vereniging en Jan Huijbers (M55 GAC-G) een barrage moesten springen. Pas bij de 5e barragesprong greep de jongste springer het goud! De speaker zorgde ervoor dat het hele publiek mee ging leven – en dat nu niemand meer vergeet hoe een barrage werkt. De speakers wisten vaker de spanning op te voeren, zoals bij het kogelstoten M35 waar Gerard Sluiter (Ciko) bij iedere poging dichter bij zijn eigen Nederlands record kwam – met 14,83m strandde hij op 9 centimeter. Iets dergelijks was er bij het verspringen M35: Frank Koopmans (PEC) sprong telkens verder om in de slotsprong 6,58 te noteren, 18cm te kort voor een record.
Er waren grootverdieners zoals Jan Ties die met drie medailles naar huis ging (60, 200, ver) en evenzovele bijna-records. Andere bijna-records waren er van Frans van Boven (M65) en Jan Huijbers (M55) bij het hinkstapspringen, Wim Threels (M55) en Robert Moen (M45) op de 200m, Laura Blommesteijn (V65) en Frans de Laat (M60) met de kogel, Riet Jonkers (V65) op de 800m, Rob de Weger (M50), Wan Bakx (M45) en Frans van Boven (M65) op de 60m horden, Johan Nieuwhof (M45) bij het hoog- en Tilly Jacobs (V50) bij het verspringen en tenslotte Afra Kruijer (V60) en Ricardo Hill (M50) op de 60m, waarbij opgemerkt kan worden dat laatstgenoemde in zijn laatste jaar als M50 slechts 0,10 seconde van het record verwijderd bleef.
Organiseren
Masterswedstrijden zijn notoir lastig om te volgen door de vele leeftijdsklassen met bijbehorende records. De kampioenschapsregels van de Atletiekunie maken het nog wat onoverzichtelijker door de vijfjaarsklassen te bundelen tot tienjaarsklassen, terwijl er bij weinig deelnemers nog meer samengevoegd wordt. Dit leidt er soms toe dat met vrij matige prestaties medailles verdiend kunnen worden, maar dat in andere gevallen zeer goede prestaties niets opleveren, vanwege het feit dat met veel jongere atleten moet worden gestreden. Het samenvoegen zorgde er voor dat bij de vrouwen meer dan 1 op 3 van de deelneemsters niet in de eigen klasse kon strijden. Of het met dat feit te maken heeft zou onderzocht moeten worden, maar het aantal inschrijvingen bij de vrouwen was nogal laag, liefst viermaal minder dan bij de mannen. Het totale aantal inschrijvingen was iets hoger dan vorig jaar.
De wedstrijd was net als vorig jaar zeer goed georganiseerd door de Almelose vereniging SISU. In de wandelgangen viel wel wat gemor te horen over de opstelling van de bond die, anders dan andere jaren, nogal wat inschrijvingen afgewezen had. Dit heeft het kampioenschap zowel kwantitatief (bijna tien procent niet toegelaten) als kwalitatief niet echt goed gedaan. Bij de afgewezenen zaten medaillisten van internationale kampioenschappen en houders van Nederlandse records, die na blessures hun gezicht weer wilden laten zien zonder recente resultaten te kunnen overleggen.
Alle uitslagen zijn hier te vinden, maar ook het uitslagenprogramma weet niet altijd raad met de samenvoegingen. Wie met de medailles naar huis gingen is daar niet altijd te vinden.
Tekst en foto: Weia Reinboud
