Competitiefinales staan garant voor verrassingen

Ton de Kort Maandag, 12 september 2022
Competitiefinales staan garant voor verrassingen
© Joyce Schoonebeek-Kerssens

Drie atletiekbanen in het land stonden op zondag 11 september in het teken van de strijd om promotie dan wel degradatie. Zowel bij Lycurgus in Assendelft, Energie in Barendrecht als Fortius in Dordrecht werd felle strijd geleverd om lijfsbehoud in de diverse divisies óf een plekje in een divisie hoger. Onder doorgaans prima weersomstandigheden vielen er op alle locaties wel verrassingen te noteren. Een bloemlezing.

NK Teams/1e divisie: GAC-vrouwen verdringen Lycurgus

Op de thuisbasis van Lycurgus in Assendelft kwamen de nummers 5 tot en met 7 van het NK Teams van dit jaar in actie, samen met de nummers 2 tot en met 6 uit de 1e Divisie. Op voorhand was duidelijk wat er op het spel stond: de eerste drie ploegen bij zowel de mannen als vrouwen waren verzekerd van een plek in het NK Teams 2023. Lycurgus had in allebei de categorieën een ijzer in het vuur maar stond aan het eind van de dag met lege handen. De mannen eindigden als vierde en grepen dus net naast promotie. Het verschil met nummer 3, AV 1923, bedroeg slechts drie punten. De blauw-oranje vrouwen degradeerden zelfs, met de zesde plek na onder ander een diskwalificatie op de 4 x 100 meter. Daarmee waren de Lycurgus-vrouwen de enige degradant, van het halve dozijn teams dat eerder dit jaar al bij het NK Teams in actie was geweest, overigens op dezelfde baan in Assendelft. De mannen van AAC, PAC en AV 1923 handhaafden zich door als eerste, tweede en derde te eindigen. Bij de vrouwen waren Haag Atletiek een PAC na hun eerste en tweede plek ook zeker van lijfsbehoud. De enige promovendus van de 1e Divisie naar de hoogste afdeling van de nationale competitie werd zo de vrouwenploeg van GAC Hilversum.

Top 3

Bij de mannen nam Hylas met een verre van complete ploeg op voorhand al genoegen met opnieuw een jaar in de 1e divisie. De uiteindelijk top 3, in volgorde AAC, PAC en AV 1923, won niet minder dan 14 van de in totaal 19 onderdelen. Daarvan nam AAC niet minder dan 7 overwinningen voor de rekening, met onder andere een sterke drieslag op de 800, 1500 en 5000 meter. De Amsterdammers konden zich zelfs het missen van de aanvangshoogte met de polsstok permitteren. Elvis Afrifa was voor AV 1923 verreweg de snelste op de 100 meter, in 10,22 seconde. Mark Heiden won voor PAC zowel de 200 meter (21,26 seconde) als de 110 meter horden, in 13,92 seconde. Spado won met Sven van Merode en Jip Haest het hoogspringen zowel zónder als mét polsstok. Sven Jansons pakte voor Altis de maximale 8 punten door 7,44 meter ver te springen maar zijn vereniging. PEC 1910, Lycurgus en Spado komen dus ook in 2023 in de 1e Divisie uit.

Vrouwen

Bij de vrouwen kwamen aan het eind van de dag 3 ploegen boven de 100 punten uit. Haag Atletiek handhaafde zich met 117 punten vrij eenvoudig, vóór PAC (110 punten). De derde 100-plussers was de ploeg van GAC (101), die daarmee promotie afdwong en Ciko ’66 niet meer dan 3 punten voorbleef. Dat past in de lijn van de sterke Hilversumse juniorenploegen van een week eerder. De meeste overwinningen waren hier, wat verrassend wellicht, voor Unitas. Dat won niet minder dan 5 onderdelen, waarvan 3 met Minke Bisschops: 11,82 seconde en 24,14 seconde op de 100 en 200 meter én 5,84 meter bij het verspringen. Zónder explosieve Minke kwam de 4 x 100 meterploeg echter niet aan de finish. Op de afsluitende 4 x 400 meter ging Unitas zelfs niet van start, waardoor de Limburgsen als zevende eindigden. De vrouwenploeg van Spado deed helemaal niet mee en sloot dus de rij.

Her en der doken er in het veld nog de nodige toppers op. Zo was Jessica Schilder voor Hera uiteraard goed voor 8 punten bij het kogelstoten, met een nog acceptabele 18,06 meter, was nationaal recordhoudster Lisanne Schol voor Lycurgus de beste speerwerpster (55,70 meter), sprong Haag-atlete Glenka Antonia 1,85 meter hoog en wierp Alida van Daalen de discus voor PAC naar 52,57 meter. Zeker ook nog het vermelden waard was de dubbel vaan Kyara Bijker (Ciko ’66), die zowel de 800 meter als de 400 meter horden op haar naam schreef. Lycurgus acteert volgend jaar dus een trapje lager en GAC gaat proberen zich in het NK Teams te handhaven. Voor de rest van de ploegen verandert er weinig.

1e/2e Divisie: iedereen degradeert

De promotie/degradatie voor de 1e en 2e divisie stonden op het spel bij Energie in Barendrecht. Daar waren het de beste 9 teams van de 2e Divisie, die het opnamen tegen de nummers 10, 11 en 12 van een divisie hoger. De eerste drie teams bij zowel de mannen als de vrouwen waren verzekerd van een plek in de 1e Divisie. Hier degradeerden alle zes de ploegen, die eerder dit seizoen nog in de 1e Divisie actief waren. Dat betekent voor Eindhoven Atletiek dat zowel de mannen als de vrouwen volgend jaar in de 2e Divisie uitkomen. Ook de mannen van Hellas Utrecht en KAV Holland en de vrouwen van Leiden Atletiek en De Spartaan wisten zich niet te handhaven. Volop vers bloed dus voor de 1e Divisie, met de mannen van AV’34, thuisploeg Energie en Nijmegen Atletiek. Het feest in Apeldoorn zal groot zijn geweest, want ook de vrouwen van AV’34 wonnen de wedstrijd en krijgen volgend jaar gezelschap van Altis en opnieuw Energie. De verschillen tussen de top 3 en de rest waren in beide categorieën aanzienlijk. Het thuisvoordeel leek hier dus te werken, waar dat in Assendelft zeker niet het geval was.

AV'34 allerbeste

De mannen van AV’34 kenden eigenlijk nauwelijks zwakke onderdelen. De 6 punten op de 5000 meter waren de minste score van de kampioensploeg, die zich op 4 onderdelen de beste toonde en ook nog eens 3 keer tweede werd. Energie en Nijmegen Atletiek volgden op gepaste afstand, waren aan elkaar gewaagd en promoveren dus mee. In het oog springende prestaties waren bijvoorbeeld de 70,28 meter met de speer van Thomas van Ophem (Hera), die het hele veld op wel heel grote afstand zette. De 10,68 seconde van Riq de Wit voor Eindhoven Atletiek – met tegenwind – mocht voor zijn vereniging helaas niet baten en op de dubbele afstand werd snelle Riq gediskwalificeerd. Nout Wardenburg (AV’34) liet zich weer eens zien op de 400 meter (winst in 48,05 seconde) en clubgenoot Milan Mesie was op diezelfde afstand mét horden ruim een seconde sneller dan alle andere deelnemers. Beide heren droegen ook hun steentje bij aan de winst op de Zweedse Estafette.

Dubbelslag

Het zou in Apeldoorn nog wel eens lang onrustig kunnen zijn gebleven, want ook de vrouwen van AV’34 pakten de winst in Barendrecht. Zo komen beide teams volgend jaar dus een niveau hoger uit. De vrouwenploeg van Altis liet zien ook zónder Femke Bol hoge ogen te kunnen gooien en Energie presteerde op de eigen baan optimaal, met een derde plaats. Abigail Noruwa scoorde voor Altis 2 keer de maximale 12 punten. Zij won zowel de 200 al de 400 meter, in respectievelijk 25,43 en 57,76 seconde. Veerle Bakker (Leiden Atletiek) liep de 3000 meter zónder hindernissen als enige binnen de 10 minuten, maar kon niet voorkomen dat haar team degradeerde. Datzelfde lot trof dus Eindhoven Atletiek en De Spartaan. De studenten van Asterix sloten de rij, met een verre van complete ploeg en weten dus dat ze ook in 2023 in de 2e Divisie uitkomen.

2e/3e Divisie: veel promotie

Bij Fortius in Dordrecht kwam de onderkant van de 2e Divisie samen met de top 8 van de 3e Divisie. Dat zou moeten resulteren in 2 velden van elk 12 teams, ware het niet dat de mannen van Haag Atletiek alléén een 400 meterloper afvaardigden en dat de vrouwen van Clytoneus en De Gemzen helemaal niet aanwezig waren. De bovenste 4 teams wisten zich hier verzekerd van een plek in de 2e Divisie voor volgend jaar. Bij de mannen bracht dat teweeg dat alléén het team van TION zich wist te handhaven, door als tweede te eindigen. Voor Ciko ’66, Isala ’96 en het al genoemde Haag Atletiek viel het doek. Winnaar van de wedstrijd werd de ploeg van GAC Hilversum. Ook de nummers 3 en 4 – Spirit uit Oud-Beijerland en Feniks – komen volgend jaar in de 2e Divisie uit. Bij de vrouwen wist geen van de 2e Divisionisten voor lijfsbehoud te zorgen. Sterker nog: naast de beide teams die niet aanwezig waren eindigden ook KAV Holland en DJA onderin de eindstand. De top 4 die promoveert bestond hier uit – in volgorde – Kronos, Achilles Top, Almere ’81 en Athlos.

Wandelen we door de uitslagen heen, dan valt bijvoorbeeld het prima sprintwerk van Daniljo Vriendwijk (Ciko ’66) op. Hij won de 100 en 200 meter in 10,80 en 22,31 seconde. Yoram Vriezen was voor GAC Hilversum heel snel op de 110 meter horden (14,36 seconde) en Antony Ediagbonya hinkte, stapte en sprong voor Ciko naar 13,79 meter. Voor NOP vloog Owen Beuckens met de polsstok over 4,80 meter. Bij de vrouwen was Anna Gommer van Achilles Top op de 3000 meter steeple chase ruim een minuut sneller dan alle andere atletes. Zij won in 12,08:75 minuut. ‘Good old’ Monique Jansen liet de discus voor Athlos vliegen naar 45,04 meter en won ook het kogelstoten. Marjolein Bolten won voor Kronos zowel de 400 meter als het verspringen en deed zo een stevige bijdrage aan de eindwinst voor de vrouwen uit het oosten van het land.

305839625 5608668422524170 8661695091654207722 n Joyce Schoonebeek-Kerssens
305800341 5608669442524068 4536079248770072808 n Joyce Schoonebeek-Kerssens
305449908 5608529472538065 4331121406121663449 n Joyce Schoonebeek-Kerssens
Geschreven door

Ton de Kort

Journalist/presentator Ton de Kort was een modaal sprinter (11.3 op 100 meter) voor Prins Hendrik. Na zijn actieve atletiekcarrière schreef hij lange tijd voor Atletiekwereld, Atletiek Magazine en Atletiek Actueel. Ton is bovendien al jarenlang een vertrouwde stem op de Nederlandse atletiekbanen, als microfonist. Hij is bij alle grote baanwedstrijden wel te horen geweest, tot en met de FBK Games en het EK 2016 aan toe. Daarnaast praatte hij in de atletiekwereld tal van congressen, symposia en andere gelegenheden aan elkaar. Sinds 2015 werkt Ton als zelfstandig ondernemer. Met TDK Tekst is hij actief als journalist, tekstschrijver, presentator en dagvoorzitter.