Vincent Kortbeek: ‘Topatletiek bergt een enorme bak energie’

Zachte landing

Kortbeek kon na zijn aanstelling per 1 november nog twee maanden samenwerken met zijn voorganger Ad Roskam en spreekt in dat opzicht van een “zachte landing”. Maar hij kwam wel binnen op Papendal in een periode waar enkele atleten in het openbaar kritiek uitten op het, in hun ogen onveilige, topsportklimaat. Kortbeek benadrukte dat, als onderdeel van het al begin 2022 ingezette traject Toekomstbestendig Prestatief Topsportklimaat, er gesprekken zijn geweest met 60 topatleten en alle coaches. In een individuele sport als atletiek kunnen er altijd spanningen ontstaan, zegt hij. ‘Er zullen altijd mensen zijn die het niet eens zijn met een beslissing of daar ontevreden over zijn. Ik wil streven naar een transparante omgeving, waarin goede omgangsvormen heersen en waar goede gesprekken tussen coaches en atleten plaatsvinden. Als daar drempels ontstaan, wil ik die wegnemen. Sporters moeten zich veilig kunnen voelen.’

Ook het onderzoek naar de eerder geuite klachten is afgerond. De uitkomsten van de gesprekken worden niet als zodanig naar buiten gebracht, omdat het altijd om individuen gaat en de een gedrag anders ervaart dan een ander. Waar het om gaat, is dat in de terugkoppeling zowel atleten als coaches zich herkennen en ook wat ons gezamenlijk te doen staat. Het bouwen aan een “toekomstbestendig prestatief topsportklimaat’ is een traject dat blijft lopen. Dat richt zich niet alleen op de topsport maar op de hele organisatie. Daarnaast is de Atletiekunie vrijwillig betrokken bij een breder onderzoek van NOC*NSF naar het topsportklimaat. De uitkomsten daarvan komen later naar buiten.

‘Ik vind dat we er goed voorstaan’, aldus Kortbeek. ‘Er is meer ruimte gekomen voor gesprek. En we willen ervoor zorgen dat we signalen van onvrede in de toekomst eerder oppakken. Topsport op een menselijke manier, daar moet het om gaan.’

Atletieknest

De 40-jarige Kortbeek komt uit een “atletieknest”, zoals hij dat zelf noemt: een gezin dat nauw verbonden is met vereniging Prins Hendrik in Vught. Zelf was hij als atleet op nationaal niveau actief in het ver- en hinkstapspringen. Op 19-jarige leeftijd kwam hij in een bobslee terecht en aan die sport bleef hij twintig jaar verbonden. Het bracht hem onder meer als deelnemer bij de Olympische Winterspelen in Turijn. Later was hij als technisch directeur bij de Bob en Slee Bond Nederland onder meer betrokken bij de successen in het skeleton. ‘Dat we in die tak van sport ook aan talentontwikkeling kunnen doen, maakt me net zo trots als de persoonlijke successen van Kimberley Bos’, zegt hij. ‘Ook in de atletiek zie ik de ontwikkeling van atleten en coaches als de belangrijkste opdracht.’

Technische Staf

Voor de WK atletiek deze zomer in Boedapest en de Olympische en Paralympische Spelen van Parijs in 2024 heeft de Atletiekunie de zaken goed op orde, zegt de technisch directeur. ‘De staf is na de uitbreiding in de afgelopen jaren op niveau. De programma’s van de diverse selecties zijn al vastgesteld, daarbij hoeven we alleen op detailniveau misschien nog wat aan te passen, maar er staan geen grote veranderingen te wachten.

Wel kondigde hij de aanstelling in deeltijd aan van Marjan Olyslager, de tweede vrouw na de eerder deze week gepresenteerde talentcoach Susan Krumins. Olyslager is reeds lange tijd actief bij het Atletiek Trainingscentrum Rotterdam en zal Kortbeek onder meer ondersteunen op het gebied van de zorg voor een veilig sportklimaat. Er komt geen opvolger voor Charles van Commenee als hoofdcoach. ‘Hij bracht een enorme hoeveelheid knowhow mee, maar nu hij is vertrokken verwacht ik dat de coaches elkaar onderling kunnen ondersteunen en dat zal ik dan ook faciliteren’, aldus Kortbeek.

Hij uitte zijn erkentelijkheid voor Bart Bennema, die na vijftien jaar vertrekt bij de Atletiekunie, zoals deze week bekend werd. ‘De veranderingen in de staf voor sprint en horden waren al doorgevoerd voor ik kwam. Er bleek geen plek meer passend bij de ambities van Bennema, maar ik ben blij dat we op een goede manier afscheid hebben kunnen nemen. Ik wens hem veel succes.’

Ambities

Zorgen zijn er wel, maar dan op de wat langere termijn. De kosten, bijvoorbeeld voor de diverse trainingskampen, zijn flink gestegen en de topselecties worden groter; de inkomsten blijven vooralsnog echter gelijk. De successen bij de laatste grote toernooien leiden niet automatisch tot hogere bijdragen vanuit NOC*NSF. Al blijft Kortbeek daar op de deur kloppen, ‘want het is natuurlijk wel een beetje raar. In dat geval moeten we mogelijk keuzes maken die we niet willen maken. We zullen slim moeten opereren.’

Ambities zijn er namelijk wel. “Closing the Gap” is de verzamelnaam voor het intensiveren van programma’s in verschillende disciplines, waarmee enkele jaren geleden al een begin is gemaakt. Het leidde onder meer tot het aanstellen van internationale topcoaches op de sprint en op de midden-lange afstand. ‘Maar ook bij het horizontale springen en het speerwerpen zie ik bijvoorbeeld geen reden waarom we met de juiste begeleiding niet mee zouden kunnen doen op Europees of mondiaal niveau.’

Ambities heeft hij ook rond de coaches die op regionaal niveau talenten begeleiden. ‘Want die talenten moeten niet alleen op Papendal, maar ook in hun eigen omgeving een goede opleiding als topsporter kunnen krijgen.’